|

Exit Festival Novi Sad: een Servische spiegel op de wereld

Vrolijk huppelt de eenentwintigjarige Lidija door het sprookjesachtige decor van het Exit Festival. Strakke spijkerbroek met valgaten bij de knieën, streepjestrui losjes om de halfblote schouders, het blonde haar brutaal in een hoge staart. Sinds haar zestiende is ze ‘vrijwilliger’ op het Servische festival. Beetje helpen op de camping, opruimen en natuurlijk informatie geven aan festivalgangers. Vooral dat laatste doet ze het liefste. Praten met buitenlandse gasten is haar lust en haar leven.

Het grote voordeel voor Lidija en haar collega’s is dat ze geen toegangskaart hoeven te kopen. Vier dagen Exit kost omgerekend 120 euro, geld dat de studente Milieu Studies niet heeft. Maar daar doet ze het niet voor. Voor haar is Exit een tour door de wereld in vier dagen. Heel even is het bescheiden stadje Novi Sad het centrum van de wereld. “Dankzij Exit weet ik wat er in de wereld gebeurt. Ik praat met zoveel mogelijk mensen.” Maar de grootste drijfveer voor de vrijwilligster is de ongeremde trots op haar land. “We zijn een hartstikke cool volk vind je niet?”

Foto Servaas van der Laan

Het Exit Festival in het Servische Novi Sad is in de loop der jaren uitgegroeid tot een van de meest toonaangevende party-hotspots van centraal Europa. Een oude burcht aan de oever van de Donau wordt ieder jaar halverwege juli omgetoverd tot een bruisend feestkasteel waar muziekliefhebbers van alle smaken worden bediend. Bochtige paadjes kronkelen van hitsige latino-beats naar boos grommende metal-heads, van een uitzinnige Guns ’n Roses op de main stage naar soepele housedeuntjes in de Dance Arena. Het is hier waar Lidija het liefste rondhuppelt. “Mag ik nog een sigaretje van je?” De ondeugende ogen van achter de gekleurde nep-Ray-Ban van dit Servische meisje kunnen zelfs door een nuchtere Hollandse journalist niet worden weerstaan. “Oeps, dat was je laatste of niet?”

De kans dat Lidija tegen een Nederlander opbotst wordt ieder jaar groter. De Nederlandse dj Ritchie Lager schat het aantal landgenoten dit jaar op ongeveer duizend. Al vier jaar draait de 32-jarige student Fiscaal Recht in de Silent Disco. Samen met zijn collega voorzien ze het publiek via oortelefoons van twee verschillende soorten muziek. Met een knop op de oortelefoon kiezen de feestgangers hun favoriete kanaal.

De Silent Disco is een compleet Nederlandse productie die tien jaar geleden het licht zag op de Utrechtse Parade. Al jaren toert het team langs Europese podia. Vier jaar geleden kregen ze een klein plekje op Exit toegewezen. Het werd een daverend succes en dit jaar werd het Nederlandse team beloond met een prominente plek. De animo is groot. Velen staan lang in de rij om uiteindelijk zo’n felbegeerde koptelefoon te bemachtigen. Ritchie Lager prijst de hartelijkheid van de Serven die oprecht lijkt te zijn. “Hier ontstaan echte vriendschappen. Op Nederlandse festivals is dat toch een beetje anders.”

Ook de Amerikaanse rockers van Guns ’n Roses worden gevangen door het sprookje van Novi Sad. Uren staan ze op het podium. De oude lijven weten van geen ophouden. “These old guys are incredible,” schreeuwt Mirjana Spremo vanuit de tv-toren. Gretig vangt de journaliste van tv Novi Sad de snerpende gitaarsolo’s met haar camera. Pas na een spetterende vuurwerkshow die doet denken aan de oude Tesla houden Axel Rose en zijn mannen het voor gezien. Het is dan ook al half vier in de ochtend. “Kom op, we drinken nog een pivo,” roept Mirjana. “Maar daarna ga ik er vandoor hoor. Ik moet morgen weer werken.”

Van stoppen heeft Lidija nog nooit gehoord. Maar als de zon alweer lang op is en ook de laatste deejay in de Dance Arena zijn platen inpakt, moet ze met pijn in het hart het kasteel verlaten. Gelukkig is er op de camping nog genoeg te doen.

Haar telefoontje trilt. Een bezorgde moeder vraagt waarom ze niet is thuis gekomen. Verschrikt kijkt ze op haar horloge dat op half 9 springt. “Sorry mam, maar ik ben nog steeds aan het werk.” De ogen die eerder zo ondeugend om een sigaretje vroegen kijken nu bedroefd naar het laatste groepje buitenlanders dat naar de uitgang zwalkt. Slapen wil ze niet, want als ze wakker wordt is het voorbij. Het aftellen naar volgend jaar is begonnen.

Vergelijkbare berichten