Zomaar een foto op een terras in Rabat
Rik Goverde wordt vaak gefotografeerd in Marokko. Dat vindt hij niet erg als correspondent, maar het zet hem wel aan het denken over het zogenaamd ‘open’ Rabat waar hij woont.
Rik Goverde wordt vaak gefotografeerd in Marokko. Dat vindt hij niet erg als correspondent, maar het zet hem wel aan het denken over het zogenaamd ‘open’ Rabat waar hij woont.
Rik Goverde kan de dode jongen in Tanger niet loslaten. Hij was een migrant. De kranten willen het verhaal niet; iets teveel migranten in de kolommen de afgelopen tijd. Maar de Marokko-correspondent moet dit verhaal kwijt.
Het is duidelijk afgesproken: om 19 uur in het hotel, een aantal hoofden van de families doet hun vluchtverhaal. Een door mij mee te brengen tolk gaat vertalen. Aanvankelijk willen ze geld zien voor het gesprek, maar ze gaan uiteindelijk akkoord met het interview.
Wat doe je als iemand die je geïnterviewd hebt bij jou als journalist aanklopt voor hulp? Rik Goverde stond voor dit dilemma en besloot een helpende hand uit te steken.
Rik Goverde moet in Marokko nog leren om zijn reizen goed voor te bereiden én te bekostigen. Maar zijn ongeplande bezoek aan Al Hoceima levert in ieder geval weer een interessante reiservaring op.
Het moeilijkste voor een beginnende correspondent is misschien wel het opzetten van een netwerk. Rik Goverde schrijft hoe hij dat probeert te doen van in Rabat.
In Tanger zocht Marokko-correspondent Rik Goverde migranten die oversteken naar Europa. Hij vond zijn verhaal, maar gelukkig werd hij er niet van.
Rik Goverde en Sjoukje Rietbroek zetten samen een correspondentschap op in Marokko. Maar eerst moeten ze een appartement vinden om vanuit te werken. Goverde beschrijft zijn eigenaardige zoektocht in Rabat.