|

Kosten besparen en bronnen vinden? Ga Couchsurfen!

Suleyman zouden we normaal gesproken niet zo snel ontmoet hebben. Hij was een Turkse politieagent van het type dat niet zomaar een gesprek aanknoopt met buitenlandse journalisten: nationalistisch, afgetraind en zwijgzaam. Maar omdat Suleyman de buurman was van onze gastheer Tamer, ontmoetten we de politieagent al op onze tweede dag in Edirne.

We hadden Tamer eerder verteld dat we bezig waren met een artikel over vluchtelingen die vanuit Turkije de Europese Unie in proberen te komen. Edirne ligt vlakbij drielandenpunt Bulgarije, Griekenland en Turkije, waardoor de Turkse politie veel met vluchtelingen te maken krijgt. Tamer zorgde ervoor dat zijn buurman na zijn werk met ons een glas wijn kwam drinken.

Couchsurfing
Tamer ontmoetten we via de website couchsurfing, waar mensen een logeerbed aan wildvreemden aanbieden omdat zij het leuk vinden om hen in hun stad rond te leiden. We gebruiken de website geregeld. Het is voor ons een van de manieren om direct in contact te komen met de inwoners van het land zelf, een gezellige tijd te hebben, en tegelijk de kosten van een hotelkamer uit te sparen. In Edirne hadden we geluk, omdat Tamer ons van mountainbikes voorzag voor onze tochten naar de grens en langs de vluchtelingenkampen in de buurt.

Op het balkon van Tamer, waarvandaan je aan de horizon zowel Bulgarije en Griekenland kunt zien liggen, vertelt politieagent Suleyman hoe hij dagelijks met vluchtelingen te maken heeft. ‘Syriërs, Afghanen en Afrikanen op de vlucht voor oorlogen of op zoek naar de gouden straten van Europa. Degenen die terugkomen van de grens zijn veelal met stokken in elkaar geslagen door de Bulgaarse grenspolitie’, aldus de politieagent, ‘waardoor ze zichzelf doodsbang bij ons op het politiebureau aangeven. Dit was niet de EU waarvan zij gedroomd hadden: een welvarende en geweldloze beschaving’.

Jurriaan en Tamer in gesprek aan de Griekse kant van de grens.
Jurriaan en Tamer in gesprek aan de Griekse kant van de grens. (Foto: Eline van Nes)

Fixers
Op plekken waar veel journalisten zijn, ontstaat een levendige handel in contacten en fixers. Op elke hoek staat wel iemand die ervoor kan zorgen dat je een paar quotes van mensen op straat kan krijgen, en je in contact kunt komen met mogelijke bronnen.

Via Tamer troffen we de 19-jarige journalistiekstudent Onür, die graag met ons mee ging op reportage richting de grens. Hij wist de weg, bewees een handige tolk te zijn voor in de dorpen langs de grens waar niemand een woord Engels spreekt.

Quotes verzamelen aan de keukentafel
Buitenlandcorrespondenten zijn steeds vaker freelancers met meerdere opdrachtgevers. Dat biedt mogelijkheden: als je de stap durft te nemen kun je makkelijk je werk kwijt en ervaring opbouwen. Er is daarnaast steeds meer vraag naar freelance aanbod. Maar met de 21 cent per woord die een krant ons bijvoorbeeld betaalt (dat wil zeggen: ongeveer 175 euro per reportage, exclusief foto), moet je aardig doorpennen om alle kosten te kunnen dekken.

Bij onbekenden logeren kwam oorspronkelijk voort uit een poging de kosten te drukken, maar snel genoeg bleek dat het vanuit journalistiek oogpunt de ideale manier is om snel tot de kern door te dringen. Want een straatinterview is één ding, maar de verhalen en meningen die mensen beginnen te vertellen wanneer je ’s avonds met ze aan de keukentafel zit, zijn nog veel waardevoller.

Het verhaal dat Jurriaan en Eline maakten is hier te lezen (Blendle).

Vergelijkbare berichten