|

Syrische journalisten spreken over journalistiek aan het front

‘Na je een jaar te hebben toegewijd aan je werk word je zo koel, raak je zo ver verwijderd van de realiteit. Het ergste is dat je vreselijke dingen ziet maar niets voelt. Je verliest je menselijkheid. Als ik bijvoorbeeld een kind zie dat een straat oversteekt waar snipers actief zijn, doet me dat niets meer. Ik verlies op die manier ook de menselijke invalshoek in mijn verhalen.’

Het zijn de woorden van Hasan, een Syrische journalist die in Turkije wordt geïnterviewd door het Amerikaanse nieuwsblad Christian Science Monitor.

De journalist van CSM spreekt Hasan nadat hij nabij de Turkse stad Gaziantep een mediatraining volgde. Ook wordt daar psychologische begeleiding gegeven door therapeuten. Veel lokale journalisten volgen de cursussen in Turkije, om later weer terug te keren om verslag te doen van ‘hun’ oorlog.

Getraumatiseerd
De psychologische hulp is geen overbodige luxe. Want niet alleen het oorlogsgeweld van het Syrische regime, anti-overheidsrebellen en de IS-strijders is reëel; ook de ontkoppeling tussen wat journalisten zien en voelen maakt ze kwetsbaar. Veel van hen komen getraumatiseerd de grens over. In de woorden van een van de therapeuten:

‘Deze mensen volgen de vallende bommen en gaan brandende scholen in om verslag te doen van het dagelijks leven van hun volk te verslaan. Wanneer ze Syrië verlaten zijn ze getraumatiseerd.’

Lees het hele verhaal hier.

De Turkse stad Gaziantep, op zo’n 150 kilometer van het front in het Syrische Aleppo.

Vergelijkbare berichten