De freelance correspondent is kwetsbaar

‘Nu de buitenwereld niet meer veilig is, zijn journalisten onze enige brug naar de wereld’. Zo bedankte het moederbedrijf van persbureau Reuters deze week de correspondenten, fotografen en verslaggevers die momenteel aan het werk zijn.

Zo’n bedankje is een fijn steuntje in de rug voor hen in het veld. Net zoals de televisiereclame die de Nederlandse Vereniging van Journalisten onlangs maakte. Het is te hopen dat al die waardering, ook als de advertentie-inkomsten verder dalen en de economische crisis voortduurt, blijft bestaan. En dan vooral bij de afnemers van het werk van (Nederlandse) journalisten in het buitenland.

Want de situatie van (freelance) correspondenten is weinig veranderd met die van net na de financiele en eurocrisis. Hun positie is nog altijd even kwetsbaar als die in 2014.

“Veel nieuwsorganisaties proberen nu hun verslaggeving zoveel mogelijk te doen vanuit de eigen organisatie, omdat ze zo de komende financiele klap alvast willen verzachten”, zegt Clothilde Redfern van freelancersbelangenorganisatie Rory Peck Trust in een interview. Als je het Committee to Protect Journalists mag geloven, riskeren vooral freelancers momenteel hun leven temidden van de COVID-19 pandemie.

De noodzaak voor goede buitenlandjournalistiek blijft gelukkig bestaan. Want zoals deze pandemie bewijst is het nieuws in China en Italie van gisteren, het Nederlandse nieuws van vandaag. Maar laat dit niet ten koste gaan van de freelancer in het buitenland.

Vergelijkbare berichten