Correspondenten in China leggen met hun westerse journalistieke achtergrond verslag van het nieuws in een land zonder persvrijheid waar overheden hen direct en indirect hinderen tijdens hun werk. Welke invloed deze situatie heeft op de berichtgeving van journalisten over China wordt in dit laatste deel van dit vierluik uiteengezet.
Correspondenten in China worden in hun verslaggeving regelmatig belemmerd door de Chinese overheid. Deze probeert een positief imago in het buitenland te creëren en dus is negatieve berichtgeving ongewenst. Hoe Chinese overheden dit concreet vormgeven, is het onderwerp van het derde deel van dit vierluik over correspondenten in China.
Veel mediaberichtgeving over China is afkomstig van westerse correspondenten uit steden als Beijing en Shanghai. Het verslaan van nieuws uit China is niet per definitie eenvoudig: het land kent geen persvrijheid. Hoe de correspondenten te werk gaan en of ze in staat zijn hun werkzaamheden uit te voeren komt aan bod in dit vierluik over correspondenten in China.
Veel mediaberichtgeving over China is afkomstig van westerse correspondenten uit steden als Beijing en Shanghai. Het verslaan van nieuws uit China is niet per definitie eenvoudig: het land kent geen persvrijheid. Hoe de correspondenten te werk gaan en of ze in staat zijn hun werkzaamheden uit te voeren komt aan bod in dit vierluik over correspondenten in China.
‘Wij in Libanon wisten allang wat Poetin kon aanrichten’17 maart 2022
‘We willen de regionale krantenlezer laten zien dat de wereld niet ophoudt bij de achtertuin’24 februari 2022
‘Libanon wordt altijd op macroniveau benaderd, maar de microverhalen zijn interessanter’17 mei 2021
‘Er is een overkill aan podcasts, dus als je er een wilt maken: doe het dan goed’28 januari 2021
