Updates over ‘de situatie van Mandela’
Nelson Mandela ligt al twee weken in het ziekenhuis. ‘Dat moet een drukke tijd zijn voor jou als journalist,’ zeiden veel mensen recent tegen correspondent Niels Posthumus. Maar dat valt tegen.
Nelson Mandela ligt al twee weken in het ziekenhuis. ‘Dat moet een drukke tijd zijn voor jou als journalist,’ zeiden veel mensen recent tegen correspondent Niels Posthumus. Maar dat valt tegen.
‘Oh mam, het was fantastisch. Het was afschuwelijk! Het is zó bijzonder.’ Moeders zijn altijd begripvol, ook als ze je niet begrijpen. Ze luisterde hoofdschuddend naar mijn verhaal. ‘Ik was van plan te schrijven over verbeteringen, succesvolle projecten, inspirerende initiatiefnemers. De verhalen over zielige-weeskindjes-met-aids kennen we allemaal al, snap je? Daar zit niemand meer op te wachten.’
Een Zuid-Afrikaanse vriendin vertelde mij afgelopen week enthousiast dat ze eind dit jaar op vakantie gaat naar de Verenigde Staten. Direct erachteraan zei ze komend weekend haar vader op te zoeken. ‘Ik ben wel een beetje zenuwachtig,’ zei ze, ‘wat hij van die reis vindt.’
Met de Philips’ Capetown to Cairo show demonstreert het Nederlandse bedrijf zijn nieuwe duurzame producten en doneert die aan lokale organisaties of verenigingen. Dit wringt wel een beetje bij Lysanne Rinzema die de demonstratie bijwoonde. Duurzaamheid heeft een prijs.
‘Terugkomen is niet hetzelfde als blijven’, staat er op de muur van het fietsviaduct dat van het centraal station in Amsterdam naar het Singel leidt. Ik heb dat altijd een buitengewoon mooie zin gevonden. Omdat hij zo waar is in al zijn simpelheid.
Deze week heropent het proces tegen Oscar Pistorius. Een van de meest intrigerende vragen binnen dit proces blijft of de gehandicapte hardloper zijn vriendin nu werkelijk per ongeluk doodschoot (zoals hij zelf zegt), of dat haar dood het resultaat was van huiselijk geweld.
Het is niet altijd even druk – soms zijn er weken waar heel veel gebeurt, en soms is er bijna geen nieuws. Wat doe je dus als correspondent als er niets gebeurd?
Zuid-Afrikanen die horen dat ik journalist ben, drukken mij vaak op het hart vooral niet al te negatief over hun land te schrijven. Want dat doen journalisten, zeggen zij dan. Journalisten zijn altijd negatief en hebben nooit oog voor de mooie dingen in hun land.
Zuid-Afrikanen zijn dol op oneliners. En die kunnen niet clichématig genoeg zijn. Ik heb ondertussen een aardige schare Zuid-Afrikaanse Facebookvrienden verzameld. En dus vliegen de semi-catchy quote’s en Dalai Lama-achtige tegeltjeswijsheden mij dagelijks digitaal om de oren.
‘Zuid-Afrikanen zijn echt ongelooflijk dom.’ Steve, de barman in het hostel waar ik vorige week in Kaapstad verbleef, wist het met grote zekerheid. ‘Echt, het onderwijs hier stelt helemaal niets voor.’