|

Wat heeft Tsjechië nu nog te bieden?

Maandagavond. Ik zit met een Nederlandse journalist in een kroeg in het centrum van Praag waar elke tafel zijn eigen biertap heeft. In de jaren negentig, vlak na de val van het IJzeren Gordijn, kwam hij naar Praag als correspondent. Samen met een groep andere Nederlandse journalisten. Hij is nu even terug in Praag. ‘Heimwee’, zegt hij. Terwijl we allebei proberen zo goed mogelijk een halve liter te tappen, vertelt hij me over zijn ervaringen als correspondent in Tsjechië (en daarvoor Tsjecho-Slowakije) in de jaren negentig.

Met grote interesse luister ik naar zijn verhalen. Over hoe toen nog Tsjecho-Slowakije (en ook de omringende landen) na 1989 een democratie probeerde op te bouwen. Over het opkomende nationalisme in Slowakije en de daarop volgende (vreedzame) scheiding van de twee landen in 1993. En over hoe hij drie keer Vaclav Havel interviewde.

Andere tijden
Het is misschien een beetje cliché om te zeggen, maar de tijden zijn veranderd. Dat geldt zeker ook voor Tsjechië. Ik ben bijna een jaar geleden naar een heel ander land verhuisd dan mijn collega-journalist ruim twintig jaar geleden. Maar het feit dat Tsjechië nu een democratie is, en lid van de Europese Unie en dat ik in een moderne hoofdstad woon, betekent niet dat hier niets meer te doen is.

Toch zijn de correspondenten vertrokken. Buren heb ik wel. Vooral in Berlijn, dan nog een paar in Warschau en veder nog in Boedapest en op de Balkan. Deze ‘eenzaamheid’ als correspondent in Praag riep bij mij de vraag op: wat heeft Tsjechië nu nog te bieden?

Een controversiële president
Gelukkig kan ik daar een positief antwoord op geven. Heel veel! Zeker, Tsjechië is een democratie, maar er gebeurt veel op politiek gebied. Een controversiële, hevig drinkende en rokende president die net iets te veel macht naar zich toetrekt. Een regering die moet aftreden wegens een groot corruptieschandaal. Een nieuwe regering die volgende week, 95 dagen na de verkiezingen, eindelijk gaat aantreden. Met in die regering een nieuwe partij, opgericht door een van de rijkste mannen van Tsjechië, zakenman Andrej Babis. Ook wel de ‘Berlusconi van Tsjechië’ genoemd.

Niet uitgeschreven
Een wankelende economie. Grote, Nederlandse bedrijven die delen van hun productie verhuizen van China naar dit land. Problemen met minderheden zoals de Roma. Maar ook literaire talenten en kunstenaars als David Cerny die altijd wel voor opschudding zorgen.

Kortom: ik heb me nog niet verveeld. Ik ben nog niet uitgepraat en uitgeschreven over Tsjechië en Slowakije. Ik ben een andere correspondent dan de groep die twintig jaar geleden in Praag zat. Ik schrijf over andere onderwerpen. Maar ik ben ervan overtuigd dat Tsjechië nog steeds veel te bieden heeft.

Vergelijkbare berichten