Drone Wars: niemand lijkt veilig

Toen Barack Obama in 2008 werd gekozen als president was er niet alleen in de Verenigde Staten een jubelstemming. Ook veel mensen buiten de VS vonden het een verademing na acht jaar George W. Bush. Niet langer de vijandige houding vanuit het Witte Huis tegen homoseksuelen. Er mocht weer onderzoek worden gedaan naar stamcellen. Het idee van Keynesiaanse stimulering was niet meer taboe.

Maar een van de aspecten waar de regering Bush het meest om werd verguisd, de zogenoemde war on terror, ging de afgelopen jaren onverminderd door. Obama’s belofte om Guantanamo Bay te sluiten bleek een onmogelijke opgave en aanvallen met drones werden drastisch opgevoerd. Over dat laatste lekte deze week een memo uit, waarin een wettelijke onderbouwing uiteen wordt gezet voor droneaanvallen op Amerikaanse staatsburgers in het buitenland die tevens lid zijn van Al-Qaida.

Volgens de memo zijn aanvallen op Amerikaanse leden van Al-Qaida gerechtvaardigd als deze mensen een ‘acute dreiging’ vormen voor de VS en hun inwoners. Acuut? Dus alleen in het geval van een tikkende tijdbom, a la 24? Niet bepaald, bericht nieuwszender NBC, die de memo onthulde.

“The condition that an operational leader present an ‘imminent’ threat of violent attack against the United States does not require the United States to have clear evidence that a specific attack on U.S. persons and interests will take place in the immediate future.

Instead, it says, an “informed, high-level” official of the U.S. government may determine that the targeted American has been “recently” involved in “activities” posing a threat of a violent attack and “there is no evidence suggesting that he has renounced or abandoned such activities.” The memo does not define “recently” or “activities.”

Dus het begrip ‘acuut’ krijgt zonder blikken of blozen een nieuwe definitie die je niet in het woordenboek zal terugvinden. Sommige leden van Al-Qaida hebben het nou eenmaal altijd op de VS gemunt, is de redenering, dus vormen altijd een acute dreiging. En dus kunnen deze mensen – vergeet niet, Amerikaanse staatsburgers – zonder proces of tussenkomst van wie dan ook buiten de ‘executive branch’ worden omgelegd.

Toen Bush president was uitten de Democraten felle kritiek op de macht die de ‘executive branch’ naar zich toetrok, zonder daar de wetgevende of rechterlijke macht bij te betrekken. Maar nu het een president van hun partij is klinkt de kritiek een stuk minder fel. Sommigen, zoals voormalig Democratisch gouverneur Jennifer Granholm, doen niet eens geheimzinnig over deze dubbele moraal.

“We trust the president. And if this was Bush, I think that we would all be more up in arms because we wouldn’t trust that he would strike in a very targeted way and try to minimize damage rather than contain collateral damage.”

Aha. Ongelimiteerde, ongecontroleerde macht om staatsburgers te doden zonder tussenkomst is niet per se verkeerd. Zo lang het maar een van ‘jouw mensen’ is met de spreekwoordelijke vinger op de trekker…