Bron: Flickr.com/Kenneth Lu
|

Hoe ver is te ver?

Het is een zin die ik maar wat vaak in mijn inbox tegenkom: “Beste Laura. Bedankt voor je mail. Leuk idee, alleen vinden we het wat te ver weg.” Daar zit ik dan, in een grote stad midden in Europa en toch lijkt Nederland op zo’n moment even aan de andere kant van de wereld te zijn. Als freelance correspondent moet ik grotendeels zelf mijn verhaalideeën pitchen bij de media. Ik heb inmiddels ook wel geleerd dat pitchen al een onderdeel van het vak is, en meer dan alleen even een mailtje sturen met een leuk idee voor een leuk verhaal.

Concurrentie in het buitenland
Toch begin ik mij er steeds meer bewust van te worden dat er waarschijnlijk veel meer aanbod uit het buitenland is dat ik mij kan voorstellen. De concurrentie zit niet in dezelfde stad, zelfs niet in hetzelfde land. Nee, de concurrentie zit in ‘het buitenland’. Als buitenlandcorrespondenten vechten we voor ons land; en weten we zeker dat ons land het interessantste is en een plekje verdient in die krant, of dat tijdschrift. En redacties in Nederland moeten dus vaak en veel keuzes maken. Op zo’n moment kan het zijn dat Tsjechië en Slowakije vaak te ver weg zijn.

Maar ik kan het niet helpen dat ik me toch afvraag wat dat ‘te ver weg’ dan precies betekent. Dat het niet om geografische afstand gaat heb ik al lang begrepen. Zo ver weg zit ik namelijk helemaal niet. Ik zit midden in Europa. In een EU-land. Bovendien heb ik in het verleden tijdelijk als correspondent in de Verenigde Staten gewerkt, vanuit New York om precies te zijn. De VS en vooral New York hebben een enorme aantrekkingskracht op Nederland. Even simpel gezegd: als het in New York gebeurt, dan is het al snel interessant. Laat ik daar meteen bij vermelden dat dat niet wil zeggen dat je daar dan in journalistiek luilekkerland zit, dan kan mijn gewaardeerde collega Hans Klis waarschijnlijk beamen. Maar ik kan ik me niet herinneren dat ik in de VS ooit als reden voor een geweigerd onderwerp de afstand kreeg.

Dichtbij, of ver weg?
New York is dus dichterbij dan Praag of Bratislava, omdat we ons bij Praag en Bratislava zo weinig kunnen voorstellen? En als je als redactie ongeveer hetzelfde thema uit, laten we zeggen, drie verschillende landen krijgt, kies je dan voor het land wat het dichtstbij is, of in ieder geval qua gevoel? Is voor sommige landen altijd wel wat ruimte, en voor sommige landen alleen heel af en toe? Ik weet het antwoord op deze vragen niet echt. Ik zit tenslotte aan de andere kant. Maar het zijn wel de vragen die in me opkomen als blijkt dat ik weer eens ‘te ver weg’ zit.

Vergelijkbare berichten