Op DBR geven correspondenten in onder meer Frankrijk, Egypte, Zuid-Afrika en Syrië een uniek inkijkje in de dagelijkse praktijk van hun beroep.
Het is vreemd dat Zuid-Afrikanen – en ook Oegandezen, Zimbabwanen, en veel andere groepen en volken in Afrika – niet willen inzien dat hun Victoriaanse preutsheid en homofobie niets met ‘black culture’ te maken hebben, maar dat dit bekrompen wereldbeeld juist vooral een schrikbarende onderdanigheid toont aan ‘blanke cultuur’ in zijn lelijkste vorm.
Laura Postma is correspondent in Centraal -en Oost-Europa. Ze schrijft over haar belevenissen in de regio met vandaag de focus op haar vooroordelen over de Slowaakse journalistiek.
Onbewust racisme kun je bij jezelf per nooit kunt herkennen. Je hebt daar iemand anders voor nodig. Die moet je erop te wijzen. In Zuid-Afrika is zo iemand altijd snel gevonden. Dat is confronterend, maar ook de reden waarom ik zo’n zwak heb voor dit land.
Blanke Zuid-Afrikanen kopen bij voorkeur een auto van een blanke verkoper. En zwarte Zuid-Afrikanen…ook. Waarom? Omdat vooroordelen, als zij maar vaak genoeg worden herhaald en bevestigd, gevoelsmatig vanzelf een soort waarheid worden. Dus ging ook ik, tot mijn eigen schaamte, doelgericht op zoek naar een auto een blanke verkoper.
De laatste dagen dat ik in Malawi was, een maand geleden, sliep ik in een hutje op palen in het Malawimeer. Ik vond de plek het paradijs op aarde. Maar al snel vroeg ik mij af of ik de klassieke fout van een Europeaan beging, onbewust, de fout te verlangen naar datgene wat mensen die niets hebben juist willen ontvluchten.
Onlangs voerde Slowakije een grondwetswijziging door, dat het huwelijk definieert als een verbintenis tussen man en vrouw. Het homohuwelijk wordt daarmee onmogelijk gemaakt. Laura Postma vertelt vanuit haar perspectief over het verschil met haar standplaats Tsjechië.
Sommige mensen stellen dat stereotypen helemaal niet gevaarlijk zijn, zelfs noodzakelijk om de complexe wereld te ordenen. Dat is kortzichtig. Stereotypen kunnen schadelijk zijn – en niet alleen voor het object van het cliché, ook voor wie dat stereotype beeld koestert.
‘Malawi is op de lange termijn op zoek naar economische onafhankelijkheid, naar een einde aan de donorafhankelijkheid,’ vertelde de invloedrijke blogger Steve Sharra mij onlangs tijdens een bezoek aan dat land. Ik begreep dat wel toen ik om mij heen keek en alle blanke ontwikkelingswerkers in het land bezig zag.
Ondanks de ‘machocultuur’ waar Brazilië vaak van beticht wordt, is in het land waar binnenkort het WK voetbal losbarst de verdeling tussen mannen en vrouwen op sportredacties veel eerlijker verdeeld dan in Nederland. Loeke de Waal sprak met Glenda Kozlowski, oud-sportkampioene en een van de bekende gezichten van de Braziliaanse sportjournalistiek.
Extreemrechts blijft een issue dat gevoelig ligt bij veel Duitsers. Toch kent ook Duitsland een gemeenschap die het fascisme heeft omarmd, en op gezette tijden samenkomt. Correspondent Jilke Tanis bezocht een ‘Heimat-dag’ in het Duitse dorp Leinefeld.
